মোৰ বন্ধুৱে মোৰ পত্নীক চুদিলে

মোৰ নাম সঞ্জয়। ৰিয়া আৰু মোৰ বিয়াৰ দুবছৰ হ’ল। মোৰ এতিয়া ২৬ বছৰ, আৰু ৰিয়াৰ বয়স ২৩।ৰিয়া আৰু মোৰ পৰিয়ালৰ অনুকূল বিবাহ আছিল। বিয়াৰ আগতে তাইক চিনি পোৱা নাছিলোঁ যদিও এই দুবছৰত আমি যিমান পাৰো চিনাকি হৈ পৰিছো। ৰিয়া অলপ চঞ্চল, কিন্তু বিয়াৰ পিছত তাইৰ চঞ্চলতা কমি গৈছে। তাই পঢ়া কলেজখনত ল’ৰা-ছোৱালীয়ে একেলগে পঢ়িছিল, গতিকে তাই বেছি চঞ্চল।

ৰাতিপুৱা ৮ বজাত অফিচলৈ ওলাই যাওঁ আৰু সন্ধিয়া ৭ বজাত উভতি যাওঁ। ইফালে ৰিমিয়ে ঘূৰি অহাৰ লগে লগে মই কৰা সকলো কথা ক’বলৈ আৰম্ভ কৰে। এয়া আমাৰ দৈনন্দিন কামত পৰিণত হৈছে। অফিচৰ পৰা উভতি আহোঁতে ৰিমিয়ে মোক তাইৰ দৈনন্দিন কাম-কাজৰ কথা ক’বলৈ আৰম্ভ কৰে, আজিৰ দৰে। কলেজীয়া বন্ধুৰ লগত আজি ফেচবুকত কথা পাতি বহুত সুখী বুলি কয়।

তেতিয়াৰ পৰাই তাই বন্ধু-বান্ধৱীৰ লগত আড্ডা মাৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে। অৰ্থাৎ ঘৰৰ সকলো কাম কৰাৰ পিছত আড্ডা দিয়াটোৱেই তাইৰ মূল কাম। তাই কেতিয়াবা মোক সিহঁতৰ আড্ডাৰ কথা কয়। তাইৰ পৰা গম পালোঁ যে সিহঁত কলেজত বেষ্ট ফ্ৰেণ্ড। চাৰিজনী ছোৱালী আৰু দুজন ল’ৰা আছিল: ৰিমি, স্নেহা, লিজা, ইভা, ৰিয়াজ আৰু অৰ্ক। দিনক দিনে ৰিয়া আড্ডাত অধিক মগ্ন হৈ পৰিল। মই এই বিষয়ে একো কোৱা নাছিলো কাৰণ তাই ঘৰৰ কামবোৰ ভালদৰে কৰি তাৰ পিছত আড্ডা মাৰিব। আৰু দ্বিতীয়তে, আড্ডা দিয়াটো তাইৰ সময়ৰ অপচয় আছিল।

এদিন ৰিয়াই মোক ক’লে যে তেওঁলোক সকলোৱে লগ হ’ব বিচাৰে, মইও নাকচ কৰা নাছিলো। বন্ধুক লগ পাই তাই এদিন ফুৰিবলৈ গ’ল। কিন্তু তাৰ পিছত ৰিয়াৰ সামান্য পৰিৱৰ্তন লক্ষ্য কৰিলোঁ। তাই আগতকৈ বেছি মোবাইল ফোন ব্যৱহাৰ কৰি আড্ডা মাৰি আছিল। তথাপিও মই একো কোৱা নাছিলো। এদিন দুপৰীয়া অফিচলৈ গৈ ৰিয়াৰ খবৰ লওঁতে তাইৰ নম্বৰটো চুইচ অফ হৈ গ’ল। আৰু দুবাৰ তিনিবাৰ চেষ্টা কৰিলোঁ, কিন্তু তেতিয়াও বন্ধ হৈ আছিল। পিছত দুঘণ্টাৰ পিছত যেতিয়া তাইক আকৌ ফোন কৰিলোঁ, তেতিয়া ফোনটো তাৰ মাজেৰে আহিল। ফোন পোৱাৰ পিছত,

মই: নমস্কাৰ ৰিয়া।
এজন মানুহ: ৰিয়া অলপ সময়ৰ বাবে ৱাশ্বৰুমলৈ গৈছে।
মই: তুমি কোন আৰু তোমাৰ হাতত ৰিয়াৰ ফোনটো কিয় আছে?
মানুহজন: মই আৰ্ক, ৰিয়াৰ বন্ধু।
মই তেওঁক চিনি পালোঁ। হয়, আৰ্চ ৰিয়াৰ বন্ধু, কিন্তু এতিয়া ৰিয়াৰ লগত কিয় আছে?
মই: ঠিক আছে, ৰিয়াক কোৱা, তাই ওলাই আহিলে মোক ফোন কৰিবলৈ।
ফোনটো কাটি দিলোঁ, ১৫ মিনিট পিছত ৰিয়াই ফোন কৰিলে।
ৰিয়া: হেল্ল’, হেল্ল’।
মই: হয়, আপুনি ক’ত আছিল আৰু আপোনাৰ ফোনটো কিয় বন্ধ আছিল?
ৰিয়া: তাৰমানে চাৰ্জ হোৱা নাছিল, সেইবাবেই অফ আছিল। মই চাৰ্জ কৰি আছিলো।
মই: এতিয়া ক’ত আছা আৰু আৰ্ক আপোনাৰ লগত কিয় আছে?
ৰিয়া: মই ৰিয়াক লগ কৰিবলৈ ঘৰলৈ আহি আছিলো।
মই: আৰ্ক আহি মোক কোৱা নাছিল।
ৰিয়া: মই সেইটোৱেই কৈছিলো, ফোনটো চাৰ্জ হোৱা নাছিল।
মই: ঠিক আছে, কামত লাগি যাওঁ।

মই তেনেকৈয়ে এৰি দিলোঁ। আৰু মই ভাবিবলৈ ধৰিলোঁ ৰিয়াৰ কথাবোৰ কিয় মিছা যেন লাগিল। ৰিয়াৰ কথাবোৰ মনৰ পৰা আঁতৰাই সেইদিনা ৰাতি কাম শেষ কৰি ঘৰলৈ গ’লোঁ৷ দেখিলো ৰিয়া সদায়ৰ দৰে মোবাইল ফোনত ব্যস্ত। তাৰ পিছত ৰাতিৰ আহাৰ খাই শুই পৰিলোঁ। কিন্তু মোৰ টোপনি নাহিল। আজি অফিচত বহুত কাম আছিল, গতিকে চাৰিকাপ কফি খালোঁ, কিন্তু টোপনি নাহিল। মই ৰিয়ালৈ চালোঁ; তাই শান্তিৰে শুই আছিল। বেলকনিলৈ গৈ চিগাৰেট এটা খালোঁ। পাঁচ মিনিট ধূমপান কৰি বেলকনিৰ পৰা প্ৰকৃতিৰ দৃশ্য চাই থাকিলোঁ। ধূমপান কৰাৰ পিছত বেলকনিৰ ডাষ্টবিনটোলৈ গৈ চিগাৰেটৰ গুটি খেলিলোঁ। খেলি থাকোঁতে আৱৰ্জনাবোৰত কিবা এটা লক্ষ্য কৰিলোঁ।

চিগাৰেটটো আৱৰ্জনাত পেলাই দি আৱৰ্জনাবোৰৰ পৰা কিবা এটা তুলি ললো। এটা কণ্ডম! ইয়াত কণ্ডমে কি কৰি আছে? ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। কিন্তু মই তাইৰ লগত তিনিদিন ধৰি যৌন সম্পৰ্ক স্থাপন কৰা নাই, গতিকে এনে লাগে যেন মাত্ৰ আজিৰ কথা। মোৰ মনত আৰু কিবা এটা আছিল। ড্ৰেছিং ৰুমলৈ গৈ মনে মনে ৰিয়াৰ মোবাইলটো লৈ বেলকনিলৈ ওলাই আহিলোঁ। People খুলিলো আৰু তাৰ পিছত Messenger লৈ গলো। প্ৰথমে তেওঁৰ বন্ধু গোটলৈ। তাৰ পিছত, অৰ্কাৰৰ আইডিখন দেখিলোঁ। অৰ্কাৰৰ লগত আড্ডা এটা খুলিলোঁ। তাৰ লগত বহুত আড্ডা দিছো। আজি ৰাতিপুৱাই আমাৰ আড্ডাবোৰ চাবলৈ ধৰিলোঁ। পুৱা ১০ বজাত প্ৰথম বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰে অৰ্কাৰে।

আৰ্ক: কি কৰি আছা?
ৰিয়া: আৰু কি কৰিম? হোমৱৰ্ক কৰিম।
আৰ্ক: কেতিয়া শেষ হ’ব?
ৰিয়া: ১২ বজাত শেষ হ’ব, কিন্তু গম পালে কি কৰিব?
আৰ্ক: হোমৱৰ্ক শেষ কৰিলে আৰু কাম বাকী আছে।
ৰিয়া: আৰু কি কৰিবলৈ বাকী আছে?
আৰ্ক: অ’ সৰু ছোৱালী, মোৰ ডিকটো ঠাণ্ডা কৰিব লাগিব।
ৰিয়া: কিমান দিন মই সৰু হৈ থাকিম? কলেজৰ পৰাই তোমাক চুদি আছোঁ।
আৰ্ক: দুবছৰে মোক মনৰ সন্তুষ্টিৰ দৰে চুদিব পৰা নাই।
ৰিয়া: এই দুবছৰত ইমান টান হৈ যোৱা তোমাৰ টান ভোদাখন মই ঢিলা কৰি দিম।
আৰ্ক: খৰধৰ কৰক, মই মোৰ ডিকটো ঠাণ্ডা কৰিবলৈ আহিছো।
ৰিয়া: মোক ক'ত চুদিব?
আৰ্ক: আপোনাৰ ঘৰত, আপোনাৰ শোৱা কোঠাত।
ৰিয়া: সঞ্জয়ে গম পালে কি কব?
আৰ্ক: সি ব্যৱহাৰ কৰিব নাজানিব।
ৰিয়া: ঠিক আছে।
পৰৱৰ্তী মেছেজ ৫ ঘণ্টাৰ পিছত।

আৰ্ক: তোমাৰ ভোদাখন ইমান টান।
ৰিয়া: তোমাৰ নুনুটো এতিয়া কলগছৰ দৰে। তুমি মোৰ ভোদাত এতিয়া যিমান বীৰ্য ৰাখিলাহেঁতেন তেন্তে আমাৰ সন্তান হ’লহেঁতেন। কণ্ডমৰ বাবেই মই ৰক্ষা পৰিলোঁ।
আৰ্ক: দূৰ চুলি, কণ্ডমৰ সৈতে যৌন সম্পৰ্ক স্থাপন কৰি ভাল নাপাওঁ, অহাবাৰ কণ্ডম অবিহনে কৰিম।
ৰিয়া: কেঁচুৱাটো ইয়াত আছে।
আৰ্ক: আপুনি বড়ি খাইছিল, কলেজত কম খোৱা নাছিল।

আমি আৰু কিছু কথা পতাৰ পিছত, মই অহাৰ পিছত কোনো কথা-বতৰা হোৱা নাছিল। মোৰ মূৰটো ঘূৰি আছিল। ৰিয়াই মোৰ লগত এনেকুৱা কৰিব পাৰিলেহেঁতেন। একো নোকোৱাকৈয়ে ৰিয়াৰ হাতখন ধৰিব মন গ’ল। গতিকে একো নোকোৱাকৈ তাইৰটো ধৰি ৰখাৰ পৰিকল্পনা এটা ৰচনা কৰিলোঁ। তাইৰ মোবাইলটো ক’ৰবাত থৈ শুই পৰিলোঁ। পিছদিনা অফিচলৈ ঘৰৰ পৰা ওলাই আহিলোঁ, কিন্তু নাযালোঁ। ঘৰৰ পৰা দুমিনিটমান দূৰৈৰ চাহৰ দোকান এটাত বহিলোঁ।

১২:২০ বাজিছিল, ভাবিছিলো হয়তো আজি নাহিব। অপেক্ষা কৰাটো বিৰক্তিকৰ আছিল। কিন্তু তেতিয়াই মোৰ ঘৰৰ সন্মুখত এখন বাইক ৰৈ গ’ল, আৰু এজন মানুহ সোমাই গ’ল। মইও তেওঁৰ পিছে পিছে গৈ থাকিলোঁ, কিন্তু দুমিনিটৰ পাছত লক্ষ্য কৰিলোঁ দুৱাৰখন বন্ধ হৈ আছে। মোৰ হাতত এটা অতিৰিক্ত চাবি আছিল, গতিকে সেইখনেৰে খুলি মনে মনে ভিতৰলৈ সোমাই গ’লোঁ৷ ড্ৰয়িং ৰুমত কোনো নাছিল। অলপ আগুৱাই গৈ থাকোঁতে সিহঁতৰ কথা পাতি থকা শুনিলোঁ। মোৰ শোৱা কোঠাৰ ভিতৰৰ পৰা আহি আছিল। মই মনে মনে ভিতৰলৈ উকি মাৰিলোঁ। ৰিয়া আৰু আৰ্ক একেলগে বহি কথা পাতি আছিল।

ৰিয়া: এই ল'ৰাটো প্ৰতিদিনে আহে।
অৰ্ক: তুমি মোক চুদিব নোৱাৰিলে মোৰ ভাল নালাগে। ৰিয়া: তালৈ যোৱাৰ পিছৰ দুবছৰত মই আন কোনো ছোৱালীক চুদিব পৰা নাই।
অৰ্ক: নাই ছোৱালী, মোৰ ডিকটো আন কাৰোবাৰ ভোদাত সোমোৱা নাই। এই ডিকটো কেৱল আপোনাৰ।
ৰিয়া: এই ডিকটো মই আন কোনো ছোৱালীৰ পৰা লব নোৱাৰো; কান্দি কান্দি দি দিম।
অৰ্ক: ইমান কথা নকবা, মূৰটো ঘূৰি আছে।
ৰিয়া: মই তোমাৰ মূৰটো ঠিক কৰি দিম।

গতিকে ৰিয়াই আঁঠু লৈ নামিল, আৰু অৰ্কাৰে পেন্টৰ জিপ খুলি লিংগটো উলিয়াই দিলে। তাৰ লিংগটো দেখি মই আচৰিত হৈ পৰিলোঁ। প্ৰায় ১১ ইঞ্চিমান দীঘল হ’ব লাগিব। ৰিয়াই তাৰ লিংগটো মুখত লৈ চুপিবলৈ ধৰিলে। আৰু আৰ্কাৰে হুমুনিয়াহ কাঢ়িবলৈ ধৰিলে। দেখিলো আৰ্কাৰে ৰিয়াৰ লিংগটো সম্পূৰ্ণৰূপে মুখত ল’ব পাৰিলে। আৰ্কাৰৰ লিংগটো ৰিয়াৰ অণ্ডকোষৰ ভিতৰলৈ আৰু বাহিৰলৈ গৈ আছিল।

দুমিনিটমান চুপি চুপি অৰ্কৰে ৰিয়াক বিচনাত শুৱাই দি এটা এটাকৈ পায়জামা খুলি নিজৰ লিংগটো তাইৰ যোনিত ঠেলি দিলে। ৰিয়াই হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে। মই আটাইতকৈ বেছি আচৰিত হৈছিলোঁ। ইমান ডাঙৰ লিংগ এটা ইমান সহজে ৰিয়াৰ যোনিত প্ৰৱেশ কৰি আছিল। ধৰিবলৈ হাতখন আগবঢ়াই দিলোঁ, কিন্তু ভৰি দুখন লৰচৰ নকৰিলে। বৰ কষ্টেৰে মোবাইলটো উলিয়াই ৰেকৰ্ডিং কৰিবলৈ ধৰিলোঁ। অৰ্কৰে ৰিয়াক জন্তুৰ দৰে চুদিবলৈ ধৰিলে। অৰ্কাৰৰ লিংগটো ৰিয়াৰ যোনিৰ ভিতৰলৈ সোমাই গৈ আছিল।

আৰু এনেকৈয়ে ৰিয়াই লাহে লাহে হুমুনিয়াহ কাঢ়িবলৈ ধৰিলে। ১৫ মিনিট এনেকৈ ঠেলি দিয়াৰ পিছত সি তাইক ওলোটা কৰি পেটৰ তলত দুখন আঠুৱা থৈ তাৰ পিছত লিংগটো তাইৰ যোনিত সুমুৱাই দিলে। সি আকৌ ঠেলিবলৈ ধৰিলে। গোটেই কোঠাটো ঠেলাৰ শব্দত প্ৰতিধ্বনিত হ’ল। আৰ্কাৰে ১০ মিনিট ধৰি এনেকৈয়ে ঠেলি দি থাকিল।

এতিয়া ৰিয়াৰ শৰীৰটোলৈ চালোঁ, যেন তাই অৰ্গাজম কৰিলে। কিন্তু আৰ্কাৰে ঠেলি দিয়া বন্ধ নকৰিলে। সি চুদি থাকিল। এই অৱস্থাত আৰ্চে অতি সোনকালে ঠেলিবলৈ ধৰিলে আৰু দুমিনিটৰ পাছত তেওঁ ৰৈ গ’ল আৰু এটা হুমুনিয়াহ কাঢ়িলে। দুমিনিটৰ পিছত সি তাইৰ যোনিৰ পৰা লিংগটো উলিয়াই আনিলে, আৰু মই দেখিলোঁ যে ৰিয়াৰ যোনিৰ পৰা তৰল পদাৰ্থ ওলাই আহিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে।

কামটো বৰ ডাঠ আছিল। মন কৰিলোঁ অৰ্কাৰৰ লিংগটো এতিয়াও থিয় হৈ আছে।
অৰ্কাৰ: প্ৰেমিকা, আপোনাৰ ভিটামিনবোৰ লওক।
ৰিয়া: তোমাৰ যোনিত সকলো ভিটামিন দিলো।
অৰ্কাৰ: মোৰ কোনো ভিটামিনৰ অভাৱ নাই।
সেয়ে সি তাৰ লিংগটো ৰিয়াৰ মুখৰ আগত ধৰি ৰাখিলে, আৰু ৰিয়াই হাঁহি এটা মাৰি চুপিবলৈ ধৰিলে। ১২ মিনিট চুপি থকাৰ পিছত অৰ্কাৰে নিজৰ কামোৰ এৰি দিলে, আৰু ৰিয়াই সকলো গিলি পেলালে।
অৰ্কাৰ: এই দুবছৰত তুমি আন্ধাৰ হৈ গ’লা।
ৰিয়া: মই কেতিয়াও তোমাৰ ভিটামিন নোখো।
অৰ্কাৰ: এতিয়া আকৌ ধুনীয়া হ’বা।
দুয়োজনে হাঁহিলে। দেখিলো ৰিয়া আৰু অৰ্কাৰে ইজনে সিজনক সাৱটি ধৰি চকু টিপিয়াই থকা। মই আৰু ৰৈ থাকিব নোৱাৰিলোঁ, গতিকে ভিডিঅ'টো চেভ কৰি ওলাই আহিলোঁ। ঘৰলৈ উভতি আহিলোঁ ৬ বজাত।
ৰিয়া: কি হৈছে? বেমাৰ হৈছে নে এঘণ্টা আগতে আহিছিলা?
মই: এঘণ্টা আগতে আহি তোমাক চুদিবলৈ মোৰ সমস্যা হৈছে নেকি?
ৰিয়া: কি কথা কৈছা?
মই: ভাল অভিনয় বেয়া ৰেণ্ডী।

গতিকে ভিডিঅ’টো বজাই দিলোঁ। চাই চাই তাইৰ চকুলো ওলাই আহিল। মই তাইক বিবাহ বিচ্ছেদ কৰিম বুলি কৈছিলো। এই কথা শুনি ৰিয়াই মোৰ ভৰি দুখন ধৰি ক্ষমা খুজিলে। হঠাৎ ৰিয়া অজ্ঞান হৈ পৰিল। মই ভাবিছিলো তাই নকল কৰিছে, কিন্তু যেতিয়া গম পালোঁ তাই নকল কৰি আছে, তেতিয়া মই তাইক হস্পিতাললৈ লৈ গ’লোঁ। ডাক্তৰে ক’লে যে চিন্তাৰ কোনো কথা নাই; তুমি দেউতাক হ'বা।

তাইক চাবলৈ যাওঁতে তাই কান্দি আছিল। তাই মোৰ পৰা শেষ সুযোগ বিচাৰি আছিল। মই ভাবিলোঁ, এদিনৰ ভিতৰত যদি তাইৰ সন্তান জন্ম নহয়, তেন্তে মইয়েই আচল দেউতাক। বহুত চিন্তা কৰি তাইক শেষ সুযোগ এটা দিলোঁ। সেই শেষ সুযোগতে ৰিয়াই নিজকে সম্পূৰ্ণৰূপে ৰূপান্তৰিত কৰিলে। আজিৰ ৰিয়া আৰু অতীতৰ ৰিয়াৰ মাজত বৃহৎ পাৰ্থক্য আছে। মোৰ এজন ল'ৰা আছে। এতিয়া তেওঁৰ বয়স ৩ বছৰ। আৰক আৰু ৰিয়াৰ সম্পৰ্কৰ কথাও ৰিয়াৰ পৰা শুনিছিলো।